Tijn Touber omschreef dit fenomeen al eens subliem in zijn boek Spoedcursus verlichting; ,,Als er één kwaliteit is die je rechtstreeks het paradijs in slingert, dan is dat het wel! Vrijwel alles vloeit eruit voort, omdat je niet meer ‘in de weg zit’ en ruim baan kunt geven aan de grotere stroom van het leven. Alle weerstand valt weg, waardoor je een supergeleider bent voor de universele intelligentie achter de schepping.”
En misschien herken je dit wel, heb je al eens meegemaakt hoe het is om helemaal mee te gaan met die stroom, gewoon op die trein te stappen en maar zien waar die je brengt.. En dan niet achteloos, maar juist in overgave.. met vertrouwen. En er zullen velen zijn, waarbij dit alleen maar een ideaal lijkt. Maar niet realistisch…
Wat is het dan waarom de meesten van ons niet zo leven? Waarbij juist controle leidend is hoe we met de dingen omgaan die op ons pad komen. Want het klinkt misschien makkelijk en vooral mooi en toch doen we het niet! De belangrijkste voorwaarde daarvoor is te leren leven met onzekerheid. En dat is een proces van overgave.. Bij sommigen ‘gebeurt’ dat spontaan, ineens. Op een punt in het leven waarbij er zoveel speelt dat een mens het haast niet meer aankan en de knop omgaat, de handdoek in ring, waardoor er zelfs een staat voorbij overgave ontstaat; een staat van verlichting. Maar dat is voor het overgrote deel van de mensen niet aan de orde, die mogen aan de bak! En dit kun je doen door bewustzijn te creëren, om je patronen, conditioneringen en overtuigingen te leren kennen en herkennen. Want vaak leven we op een manier omdat we nu eenmaal zo leven. Maar er zit geen bewustzijn op. Pas wanneer je helderheid krijgt en diep van binnen voelt dat de overtuigingen ontstaan zijn vanuit je levenservaringen, maar niet meer gebaseerd zijn op nu, kan je ze loslaten.
Als je erop vertrouwt dat alles zijn plek vindt, kan je je volledig overgeven. En die plek is inderdaad onzeker. Maar als je bewustzijn hebt gekregen over hoe jouw ego je vaak stuurt en je simpelweg getuige wordt, leg je je eisende en controlerende kant het zwijgen op. En dan zie je de geschenken en uitnodigingen die je iedere dag weer worden aangeboden. Je leert ze herkennen en waarderen en op een zeker moment besef je dat onzekerheid niet langer gelijk staat aan onveiligheid.
Namasté.
Chadia
En misschien herken je dit wel, heb je al eens meegemaakt hoe het is om helemaal mee te gaan met die stroom, gewoon op die trein te stappen en maar zien waar die je brengt.. En dan niet achteloos, maar juist in overgave.. met vertrouwen. En er zullen velen zijn, waarbij dit alleen maar een ideaal lijkt. Maar niet realistisch…
Wat is het dan waarom de meesten van ons niet zo leven? Waarbij juist controle leidend is hoe we met de dingen omgaan die op ons pad komen. Want het klinkt misschien makkelijk en vooral mooi en toch doen we het niet! De belangrijkste voorwaarde daarvoor is te leren leven met onzekerheid. En dat is een proces van overgave.. Bij sommigen ‘gebeurt’ dat spontaan, ineens. Op een punt in het leven waarbij er zoveel speelt dat een mens het haast niet meer aankan en de knop omgaat, de handdoek in ring, waardoor er zelfs een staat voorbij overgave ontstaat; een staat van verlichting. Maar dat is voor het overgrote deel van de mensen niet aan de orde, die mogen aan de bak! En dit kun je doen door bewustzijn te creëren, om je patronen, conditioneringen en overtuigingen te leren kennen en herkennen. Want vaak leven we op een manier omdat we nu eenmaal zo leven. Maar er zit geen bewustzijn op. Pas wanneer je helderheid krijgt en diep van binnen voelt dat de overtuigingen ontstaan zijn vanuit je levenservaringen, maar niet meer gebaseerd zijn op nu, kan je ze loslaten.
Als je erop vertrouwt dat alles zijn plek vindt, kan je je volledig overgeven. En die plek is inderdaad onzeker. Maar als je bewustzijn hebt gekregen over hoe jouw ego je vaak stuurt en je simpelweg getuige wordt, leg je je eisende en controlerende kant het zwijgen op. En dan zie je de geschenken en uitnodigingen die je iedere dag weer worden aangeboden. Je leert ze herkennen en waarderen en op een zeker moment besef je dat onzekerheid niet langer gelijk staat aan onveiligheid.
Namasté.
Chadia
RSS-feed